प्रकृति पूजारी बोटे जातिको अस्तित्व संकटमा
सुर्खेत । बोटे अल्पसंख्यक लोपोन्मुख जाति हो । आधारभूत आवश्यकता समेत पूर्ति नहुँदा यस जातीको संख्यामा बढ्न सकेको छैन । जनसंख्या कम हुँदा लोप हुने चिन्ता पनि उत्तिकै छ ।
राष्ट्रिय जनगणना २०६८ को तथ्यांक अनुसार बोटे जातिको जनसंख्या १० हजार ३ सय ९७ रहेको छ । उनीहरुलाई आफ्नो इतिहास थाहा छैन । कहाँबाट आएका हुन र कहिले बसोबास गरेको हुन भन्नेमा एकमत छैनन् ।
बोटे जातिको संगीत क्षेत्रमा पनि उत्तिकै लगाव छ । सोरठी, ख्याली, ठाडीभाका,मारुणी, बोटे संस्कारमै गीत गाउँदै आएका छन् । डिलबहादुर बोटेका जेठा छोरा ८५ वर्षका वृद्धा आइतराम बोटेका अनुसार पुर्वे मस्याङ्गदी क्षेरलुङ्ग घाटको किनारबाट आएको बताएका छन् । उनले भने, ‘बोटे जाती बालुवा धोएर सुन चाल्ने जाती हो ।’
बालुवा चालेर सुन खोज्नेक्रममा सुर्खेत जिल्लाको भेरी नदीको किनारमा आइपुगेको उनले बताए । अहिले बोटे जातिको बस्ती लेखफर्सा, दहचौर, घुमखहरे, मेहलकुना, कल्याण, तरङ्ग लगायतका गाविसहरुमा छिटफुट बस्दै आएका छन् ।
आइतरामले आफ्नो जाति लोप हुन लागेको भन्दै गहिरो चिन्ता व्यक्त गरे । उनले भाषा, सँस्कृति जर्गेनाका लागि निरन्तर आफ्नै भाषाको गीत गाउँदै आएको पनि बताए । संस्कृति जर्गेनाका लागि आफू गीत रचेर श्रीमती तुलसरासँग मिलेर गाउने उनले वताए । उनले वरिष्ठ संगीतकार बुलु मुकारुङ आफ्नै घरमा आफै बारे जान्न आएपछि खुसीको सिमा नरहेको बताउँदै भने,‘अहिलेसम्म कसैले मेरोबारे केही जन्न चाहोका थिएनन् । तर, बुलु मुकारुङ घरमै पुगेपछि मलाई आशा पलायो । ’
त्यस्तै श्याम बोटेलाई आफ्नो जातिको अस्तिव मेटिने हो की भन्ने चिन्ताले पिरोल्दै आएको छ ।उनलाई कहाँबाट आयौं र पहिचान पनि थाहा छैन । उनले डुंगा, पानी र जंगलको पूजा गर्ने गरेको बताए । उनी भन्छन्,‘हाम्रो धर्म नै प्राकृति हो ।’
बिबाह मागी हुन्छ । बोटे संस्कृतिकमा कुखुरालाई ढोकामा काट्ने ,रगतलाई खुट्टाले टेक्ने र चेलीबेटीहरुले ढोका छेक्ने गर्छन । केही दक्षिणा दिएपछि ढोकाको बाटो छोड्ने परम्परा रहेको छ । त्यस्तै यस जातिको मुख्य पर्व असारे सक्रान्ति हो । सक्रान्तिमा मासु, रोटी, रक्सी,जाँड खाएर रमाउने चलन छ ।
यो जाती होचो कद र कालो वणका हुन्छन् । पुरुषले हाफपेन्ट, पेन्ट, सर्ट र टोपी, लगाउँछन् । महिलाहरुले गुनियो चोली, घर्लक, पार्न कपाले ओढने परम्परा छ । यस जातिले आफ्ना नाता कुटुम्बसँग, बोटे भाषामा भलाकुसारी गर्छन् । बोटे भाषामा लोहोटालाई अरतरा, कुभिण्डोलाई धुमरा, जाउलाई, जाउरे आदि शब्दको प्रयोग गर्ने गरेको पाइन्छ । गोठमा बस्ने र गिठा, भ्यागुर, तरुल जस्ता कन्दमुल खोजेर खान्छन् ।
Comments
अरु समाचार
-
चिनियाँ जनताको जापानी आक्रमणविरुद्दको युद्ध विजय र विश्व फासिष्टविरुद्दको युद्ध विजयको ८० औं वार्षिकोत्सव हामीले किन मनाउनुपर्दछ ?
चिनियाँ राष्ट्रपति सी चिन् फीङ्ले भन्नु भएको छ, इतिहास भनेको एउटा ऐना हो , जसले वर्तमान र भविष्यलाई उजागर गर्दछ।...
-
राष्ट्रपति सी चिनपिङसँग नजिकका दुई दिन
नेपाल सरकारले मलाई सन् २०२४ को अगष्ट २९ का दिन ल्हासाका लागि महावाणिज्यदूतका रुपमा नियुक्त गरेपछि ममा एक प्रकारको खुशी...
-
‘कानुन निर्माणमा संसद् सकारात्मक र दृढताका साथ लागेको छ’ : सुहाङ
काठमाडाैं । बुबा सुवासचन्द्र र आमा विशाल नेम्वाङका कान्छा छोरा सुहाङको जन्म विसं २०४६ फागुन ६ गते काठमाडौँमा भएको हो...
-
डा. टेकबहादुर घिमिरे: अब्बल सरकारी वकिलदेखि अनुसन्धान र प्रविधिका ज्ञातासम्म
काठमाडाैं । सरकारी सेवा तथा रोजगारीमा धेरै आउँछन्-जान्छन्। सप्तकोशी नदीमा आज भएको पानी भोलि त्यहाँ रहँदैन, त्यो बगेर जान्छ। यो...
-
‘संवैधानिक निकायमा हस्तक्षेपको प्रवृति लोकतन्त्रमाथिको प्रहार’
सागर पण्डित (विचार): सरकारले संघीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्रको मेरुदण्डका रुपमा रहेका संवैधानिक निकायहरु– अख्तियार दुरुपयोग अनुसन्धान आयोग, लोक सेवा आयोग, निर्वाचन...
-
‘गणतन्त्रको रक्षा गर्नु संघीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्रको मात्र होइन समाजवाद उन्मुख समावेशीताको रक्षा गर्नु हो’
काठमाडौं । नेकपा माओवादी केन्द्रका वरिष्ठ उपाध्यक्ष नारायण काजी श्रेष्ठले गणतन्त्रको रक्षा गर्नु भनेको संघीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्रको मात्र नभएर समाजवाद...
-
मृत्युनजिक पुगेको मानिसले कस्तो अनुभव गर्छ ?
काठमाडौं । मृत्यु जीवनको अन्त्य हो, यसको बारेमा हाम्रो ज्ञान धेरै सीमित छ। जब स्नायु प्रणालीको अध्ययन गर्ने वैज्ञानिक जिमो...
-
नेपाल बारको आसन्न निर्वाचन र डीएलए नेतृत्व !
विषय प्रवेश: बहुदलीय व्यवस्थाको प्रार्दुभावसँगै प्रजातन्त्रवादी कानून व्यावसायीहरुको समूहले गठन गरेको संस्था हो, डीएलए नेपाल। हाल यसको नेतृत्व सिताराम के.सी.जी...
-
अनुहारमा होइन विचारमा सुन्दरताको खोजी
काठमाडौं । जङ्गबहादुरको बेलायत यात्रा वृत्तान्तमा उमेरदार युरोपेली नारीहरुको सौन्दर्यको थोरै बयान गरिएको पढ्न पाइन्छ । त्यस यात्रा वृत्तान्तमा युरोपेली...












